مقایسه تأثیر afo مفصل دار و ثابت بر عملکرد ایستادن و راه رفتن کودکان فلج مغزی اسپاستیک ۸-۴ سال مراجعه کننده به مؤسسه توانبخشی ولیعصر (عج) شهر تهران

چکیده   زمینه و هدف: ایستادن و راه رفتن از بیشترین فعالیت هایی هستند که انسان به صورت روزمره انجام می دهد. در کودکان فلج مغزی به دلیل آسیب سیستم اعصاب مرکزی، اختلالاتی در این عملکردها به وجود می آید. یکی از راه های بهبود عملکرد ایستادن و راه رفتن آنها، استفاده از afo ( ankle foot ortosis ) می باشد. از این رو، این مطالعه به منظور مقایسه تأثیر دو نوع afo مفصل دار و ثابت بر عملکرد ایستادن و راه رفتن کودکان فلج مغزی اسپاستیک انجام شد.   مواد و روش ها: مطالعه به صورت شبه تجربی مداخله ای، بر روی30 کودک فلج مغزی اسپاستیک 8-4 سال مراجعه کننده به مؤسسه توانبخشی ولیعصر (عج) شهر تهران انجام شد. این کودکان به طور تصادفی به سه گروه 10 نفره دسته بندی شدند. برای گروه های اول و دوم به مدت 3 ماه afo مفصل دار یا ثابت تخصص یافت. گروه سوم بدون afo بود. عملکرد ایستادن و راه رفتن به وسیله آزمون عملکرد حرکتی درشت-88 ارزیابی شد.   یافته ها : در هر سه گروه، بعد از مداخله در عملکرد ایستادن و راه رفتن اختلاف معنی داری دیده شد (005/0= p ). اختلاف عملکرد سه گروه از نظر میانگین کلی امتیازهای قبل و بعد از مداخله معنی دار بود (015/0 p= ). مقایسه عملکرد گروه مفصل دار، با گروه ثابت و گروه شاهد تفاوت معنی داری را نشان داد (000/0= p ). اما بین دو گروه ثابت و شاهد تفاوتی دیده نشد.   نتیجه گیری: استفاده از afo مفصل دار تأثیر بیشتری بر بهبود عملکرد ایستادن و راه رفتن کودکان فلج مغزی اسپاستیک دارد و می توان آن را به کودکان فلج مغزی که با و یا بدون وسیله کمکی می ایستند و یا راه می روند توصیه نمود.   واژه های کلیدی: afo مفصل دار و ثابت، فلج مغزی، ایستادن و راه رفتن